Langste etappe België Diagonaal: Ellezelles - Poeke (12 juli) - Etappe 10

Je kunt deelnemen aan de etappeloop België diagonaal en alle 11 etappes meelopen of je kunt er uw etappe(s) uitkiezen. Vandaag hebben we het over de langste etappe. Deze is mooi afgerond op 66,6km en heeft 466 hoogtemeters.

De start in Ellezelles is aan Moulin du Cat Sauvage. Het zal lang niet de laatste molen zijn die we vandaag te zien krijgen. De etappe start mooi afwisselend. Na minder dan een kilometer zijn we reeds in Oost-Vlaanderen, maar we keren nog even terug naar Wallonië. Het gaat op en neer, onder andere langs de oude spoorlijn 87. Na iets meer dan 4 km komen we definitief in Oost-Vlaanderen waar we de Kanarieberg onder de schoenen geschoven krijgen. We dalen af in het Muziekbos en lopen verder door het dorp met de koninklijke naam Louise-Marie. Vanaf dit punt gaat het vandaag overwegend in dalende lijn. In Maarkedal lopen we door een gekende fotogenieke boog.
Even een stukje klimmen in de boskant, maar we mogen snel weer dalen. Met de Taaienberg krijgen we toch nog een serieuze klim te verwerken. Na deze klim zien we in de verte een volgende molen opduiken: De Bossenaarmolen. Via enkele nieuwe stukken onverhard komen we op het Hollebeekpad. Dit pad ligt te midden van de mooie natuur, maar is wel in beton. Even verder lopen we een stukje samen met de streek-GR en duikt de volgende molen al op, de Ladeuzemolen. Dit is een watermolen met bovenslagrad die destijds dienst deed als koren-en oliemolen op de Maarkebeek. We dalen wat verder af maar krijgen al snel een volgende, zware klim voorgeschoteld. Oudenaarde heeft een "Ten Berge" en dat zullen we gevoeld hebben! Maar we mogen nu verder afdalen naar Oudenaarde toe. We worden verwittigd dat het daalt tot 12%. 't Spei is een mooi stukje groen dat ons tot bij de Schelde brengt. Uitzonderlijk loopt de GR hier ook eens door het centrum van Oudenaarde. Eenmaal het centrum uit gaan we 2 keer onder de spoorweg door om aan te komen bij het Donkmeer waar we een mooie plek vonden voor de bevoorrading.
We lopen heel kort langs het Donkmeer en verlaten het dan weer bijna direct om op zoek te gaan naar een stukje onverhard langs de spoorwegbedding. Bij de eerste overweg steken we de spoorweg over en zien al van ver het witte kerkje van Moregem. Na wat klimwerk lopen we er omheen. Er volgt een leuke afdaling. Uitzonderlijk staat de GR-markering hier gewoon op het wegdek. Als we in de verte een piepkleine molen opmerken krijgen we eerst nog een stevige klim te verwerken. We komen boven en gaan recht op ons doel af, de Schietsjampettermolen. Na een ommetje bij het kasteel van Wannegem-Lede zien we in de verte de Huisekoutermolen. Deze lag vroeger ook langs de GR-route, maar de route werd hier een stukje hertekend en blijft hierdoor rechts van ons. Niet veel verder komen we in Lozer. We passeren eerst zijn kasteel, lopen vervolgens via de mooie groene laan naar het kerkje en nog verder een stukje door Lozerbos.
Na Lozer volgt een stuk met hoofzakelijk verharde wegen, gevolgd door een lastig stukje onverhard. Daarna loopt de route naar rechts. We kijken even naar links  (naar links lopen is ook de moeite), omdat er in Kruisem een mooie uitkijktoren staat. We dalen opnieuw een heel stuk langs verharde wegen verder tot we in Machelen komen. We passeren eerst een vervallen windmolenbuik, 
 vervolgens een tuintje waar Roger Raveel herdacht wordt om tenslotte uit te komen aan Machelen put, een oude Leiearm. We volgen deze via een mooi groen stukje. Vanaf hier wordt het parcours terug afwisselend groen en verhard.  De onverharde vlasrotersroute in het vlasdorp Gottem brengt ons tot in Wontergem waar we ook de GR128 ontmoeten. We lopen over een lang knuppelpad langs een oude spoorwegbrug die gebouwd werd door de Duitsers tijdens de tweede wereldoorlog. We lopen verder tot Wontergem kerk waar Lucien Buysse, winnaar van de Tour de France in 1926, een beeldhouwwerk kreeg. We passeren Aarsele en bij het binnen lopen van Lotenhulle wisselen de onverharde en verharde stroken elkaar opnieuw af. Wie de horizon afzoekt, wordt eerst verleid door de witte Mevrouwmolen op grondgebied Kanegem, maar daar loopt de route niet langs. Wel lopen we langs de al even witte Artemeersmolen, waar nog actief graan gemalen wordt. Op zaterdag is het winkeltje van de korte keten open. Eens we deze 8° molen van de dag achter ons hebben, kunnen we de laatste kilometers van deze lange etappe inzetten. Nog 3km en we komen aan bij het koetshuis van het kasteel van Poeke.
Etappelopers worden na het avondmaal naar het station van Aalter gebracht. Etappelopers die een nachtje willen blijven, kunnen een tentje en een plaatsje op de camping reserveren. De volgende morgen is er dan ook nog een ontbijt inbegrepen. Stuur ons een mailtje als je van deze mogelijkheid gebruikt wilt maken.