Backyard ultra: De volledige gids over het formaat, de trainingen en hoe je er eentje overleeft


De "Big Dog's Backyard ultra" is de originele backyard, uitgevonden in 2012 door Lazarus Lake , het meesterbrein achter de beroemde Barkley marathon. Sindsdien verschijnen ze overal ter wereld en winnen ze aan populariteit.

Wat is de Big dog's Backyard ultra?

De Backyard ultra is een wedstrijd waarbij de deelnemers een afstand van 4,1666 mijl (equivalent 6,706km) moeten afleggen in minder dan één uur en dit zoveel mogelijk uren. Wanneer een ronde volbracht is, wordt de resterende tijd typisch gebruikt om te recupereren en klaar te zijn voor het volgende uur.
Er is geen vooraf bepaalde finish.
De winnaar is de laatst overgebleven persoon die een ronde volbrengt. Als er geen loper is die de laatste ronde volbrengt, dan is er geen winnaar.

Van waar komt Lazarus Lake zijn idee?

Lazarus Lake had al in de middelbare school een idee voor een race aan 4 mijl per uur tot er maar één loper over blijft.  (Het idee was gebaseerd op het boek "The long walk" van Stephen King) Hij wou een ultra organiseren op zijn 140 hectare grote boerderij en moest hiervoor een leuk format bedenken.

Waarom startte Lazarus Lake de Backyard ultra?

Het begon voor de lol. Hij wou een leuke race organiseren voor zijn vrienden. Meteen werden er nog soortgelijke races georganiseerd.
Het is één van de meest sociale ultra's omdat de deelnemers heel veel samen lopen op een kort parcours in plaats van gespreid over vele kilometers.
Nog een aspect van de Backyard ultra's is dat de laatste lopers heel close worden. Het is een gedeelde ervaring en de winnaar weet dat hij zonder de "assist" niet zo ver had kunnen lopen. Als er immers nog maar één persoon over is, is de race voorbij.

Waar komt de naam van de race vandaan?

Volgens de BBC komt de naam van Lazarus' bulldog die Big heet en gedurende de race ligt te slapen onder het scorebord. De naam "Backyard" komt omdat de race gehouden wordt in Lazarus zijn achtertuin.

Waarom is de race 4,16666mijl?

Als je 4,1666mijl vermenigvuldigt met 24 kom je uit op 100 mijl. De deelnemers lopen dus 100 mijl in 24 uur.

Hoe werkt de Backyard ultra?

De deelnemers lopen de 6,706km in één uur en hebben 15 à 20 minuten (afhankelijk van hoe snel ze lopen) om te eten, kleren te wisselen, een dutje te doen,... alvorens ze zich opnieuw klaar stellen voor een nieuwe ronde het volgende uur.
Als ze niet aan de startlijn zijn op het uur, kunnen ze niet meer verder strijden, ook niet als ze nog enkele meters van de startlijn (of starvak) verwijderd zijn. Op dat moment krijgen ze onverbiddelijk een DNF (did not finish).

Hoe lang is een Backyard ultra?

Er is geen vaste lengte bij een Backyard omdat het een wedstrijd van het principe "last person standing" is. Wie het meest de 6,706km elk uur kan lopen, is de winnaar. Het record staat sedert juni '21 op 81 rondjes (yards) of 337 mijl gelopen door John Stocker. Hij verbeterde het vorige record van oktober '20 van Karel Sabbe dat 75 rondjes of 312 mijl bedroeg. (Dit is nog steeds het Belgische record). Bij de vrouwen won Courtney Dauwalter met 68 ronden of 283 mijl de Western State Backyard ultra.

Is er een strategie om een Backyard ultra te winnen?

Lopers willen de rondjes niet te snel lopen omdat ze zichzelf zouden verbranden. De lopers die vooraan lopen bij de eerste rondjes zijn meestal niet de lopers die winnen. 
Lopers willen ook niet te langzaam lopen omdat ze zich dan hersteltijd ontzeggen voor de volgende lus die op het uur begint. Er is dus een middenweg te vinden tussen te snel of te traag lopen.
Ongeveer 10 à 11 minuten per mijl lopen, is gemakkelijk genoeg voor het lichaam en geeft de lopers toch nog de tijd om te eten, slapen en te herhalen.
Lopers houden er ook niet van om de anderen te laten weten hoe moe ze zijn en als ze pijn hebben. Het is als een pokerspel: je wilt niet dat de anderen uw hand kennen.

Hoe kan je trainen voor een Backyard ultra?

Er is niet één succesformule. In plaats daarvan is het eerder: "oefening baart kunst". Er zijn deelnemers die nog geen Backyard deden, die in hun training een soortgelijke format opnemen met kortere lusjes. Ze doen dit om het gevoel te ervaren van deze manier van lopen. Snelheidswerk is minder belangrijk dan volume aan kilometers trainen. Oefenen om een bepaald (rustig) tempo aan te houden is van groter belang. Een goeie pitstop-techniek is belangrijk omdat de beschikbare tijd als rusttijd kan gebruikt worden. Geef eerst prioriteit aan conditietraining en naarmate de race dichterbij komt, train je op vergelijkbaar terrein, in de kledij die je voor de wedstrijd voorziet, met dezelfde bevoorrading. Het lopen van een aantal lange duurtrainingen op een lus van vergelijkbare afstand, kan helpen om te wennen aan de cadans en de herhalingen.

Wat eten de deelnemers van een Backyard ultra?

Er wordt vanalles gegeten: pizza, yoghurt met honing, pasta, ... Je komt op een bepaald moment op een punt dat je geen zin meer hebt om te eten. Je moet het echt naar binnen dwingen.

Wat dragen de deelnemers tijdens een Backyard ultra?

Dauwalter is bijvoorbeeld bekend voor het dragen van basketshorts. Dit hangt echter van persoon tot persoon af (en van de sponsors). 's Nachts draag je best iets op het hoofd en ook zeker een hoofdlamp. Sommigen dragen de lamp bij voorkeur op de borst omdat de anderen dan niet kunnen zien als ze achterom kijken wat meestal een teken van moeilijkheden is.

Wat is het moeilijkste aan een Backyard ultra?

De fysieke uitdaging is misschien zwaar, de mentale is nog zwaarder. Het moeilijkste stuk is dan ook het stuk van de stoel naar de start. Niet zo veel lopers vallen uit omdat ze buiten tijd terug zijn van hun rondje, maar de meeste vallen uit omdat ze niet op tijd terug in het startvak staan. Slaap is het tweede moeilijkste. De lopers hebben maar enkele minuten tussen de ronden voor ze weer aan de slag moeten.
Een hardloper zei tegen de BBC dat het slapen het moeilijkste stuk was.

Raken deelnemers soms gewond bij een Backyard ultra?

Ja, maar het zijn meestal geen levensbedreigende blessures zoals krampen en blaren. Velen gaan ook hallucineren of zeggen dat hun hersenen niet meer werken. Zo zei Karel Sabbe dat zijn overwinning een anti-climax was. Omdat je hersenen niet goed meer werken, geraak je niet meer opgewonden van je overwinning. "Ik heb 5 tot 6 keer moeten vragen als het afgelopen was, omdat mijn hersenen niet meer werkten", zei Karel Sabbe.

Waarom lopen mensen dan een Backyard ultra?

Deelnemers van een Backyard doen dit meestal niet voor de fysieke maar voor de mentale uitdaging. Ze willen hun grenzen opzoeken en leren kennen. Dauwalter zei bij de BBC dat het een leuke mentale uitdaging is: "het gaat er om uit te vinden wat haalbaar is in plaats van een race te winnen". Hardlopers vertellen ook vaak dat het afzien hen nadien in staat stelt te genieten van eenvoudige dingen zoals bvb een warm bed.